In bescheidenheid toont zich de meester, luidt een Duits spreekwoord*. Niet mee eens.
In de beschaafde, bottom-up werkomgeving van vandaag kijken mensen graag de kat uit de boom. Ze wachten eerst tot hun buurman een teen in het water steekt, voor ze al dan niet besluiten hun mening te ventileren. Bij grote, hiërarchische organisaties vind je deze houding – maar de freelancers kunnen er ook wat van. Ergens iets van te vinden is ook intimiderend – vooral als je opdrachtgever er mogelijk anders over denkt. Wie betaalt, bepaalt immers, en thou shalt not bite the hand that feeds you…
Kanttekening
Ik heb een stevige kanttekening bij die kijk op de zaak (logisch, anders begon ik er hier niet over).
Als freelancers, als professionals, als creatives: wij worden juist ingeschakeld omdat men van ons verwacht dat wij een visie hebben. Zelfs één waar we jarenlang aan hebben gewerkt. Dan hoeft niemand van ons te verwachten dat we die visie onder stoelen of banken steken, toch? Integendeel, mijn ervaring is dat mensen het als niet meer dan logisch ervaren wanneer ik mijn kijk op taal, stijl en betoog duidelijk weergeef. Daar word ik immers voor betaald.
Service-gericht
Na het uiteenzetten van mijn opvatting laat ik het natuurlijk volledig aan mijn opdrachtgever, welke richting onze samenwerking daarna opgaat. Ik ben wel een dienstverlener, hè. En wie me betaalt, bepaalt wat ik doe. Enkel niet, hoe ik daarover denk…!